Stenoza kanału kręgowego
Stenoza kanału kręgowego
Stenozą kanału kręgowego nazywamy jego zwężenie, które objawia się nieprzyjemnymi dla pacjenta dolegliwościami. Kanał kręgowy to przestrzeń w obrębie kręgów, w której znajduje się rdzeń kręgowy czyli część układu nerwowego. W normalnych warunkach pomiędzy rdzeniem a tkanką kostną znajduje się niewielka przestrzeń płynowa, która zapewnia prawidłowe działanie całego układu. W momencie zwężenia (stenozy) tej przestrzeni dochodzi do drażnienia nerwu i pojawiania się dolegliwości.
- Przyczyny Bólu
- Objawy
- Leczenie
Najczęściej przyczyną stenozy kanału kręgowego są, postępujące z wiekiem, zmiany zwyrodnieniowo – wytwórcze. Jest to tzw. postać wtórna stenozy. Na powierzchniach kostnych dochodzi do narastania tkanki co powoduje zmniejszenie przestrzeni, która do tej pory była wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym.
Do innych przyczyn stenozy kanału kręgowego zaliczamy również:
- degenerację dysków międzykręgowych przebiegającą z ich “wpukleniem się” w obszar kanału kręgowego
- zmiany zwyrodnieniowe stawów międzywyrostkowych kręgów
- osteofity
- urazy kręgosłupa
- pofałdowanie tzw. więzadła żółtego
- przerost torebki stawowej
- guzy.
Postać pierwotna stenozy wynika z wrodzonej anomalii struktur kostnych kręgosłupa, które powodują zwężenie kanału kręgowego.
Ucisk na struktury nerwowe w przebiegu stenozy może powodować różne dolegliwości. Ich rodzaj i nasilenie będą przede wszystkim zależały od umiejscowienia zwężenia oraz rozległości zwężenia.
Do najczęściej występujących objawów choroby należy zaliczyć:
- ból okolicy lędźwiowej
- ból promieniujący do kończyny lub do kończyn
- tzw. chromanie neurologiczne, które objawia się silnym bólem kończyny po przejściu określonego dystansu (przy czym często objawy ustępują szybko po chwili odpoczynku).
Zazwyczaj choroba dotyczy osób po 50 roku życia. Objawy występujące u osób młodszych często wskazują na wrodzoną, pierwotną postać schorzenia.
W zależności od nasilenia dolegliwości, przebiegu klinicznego oraz umiejscowienia stenozy dobierany jest indywidualny sposób leczenia.
W dużej liczbie przypadków, przy niskim poziomie dolegliwości, preferowane jest leczenie zachowawcze czyli nieoperacyjne. W głównej mierze polega ono na zastosowaniu odpowiedniej farmakoterapii w połączeniu z rehabilitacją.
W przypadku braku odpowiedniego rezultatu leczenia zachowawczego lub przy postępujących objawach neurologicznych zaleca się leczenie operacyjne.
Bezwzględnymi wskazaniami do zabiegu operacyjnego są występujące lub nasilające się objawy neurologiczne, w tym tzw. “zespół ogona końskiego” objawiający się zaburzeniami oddawania moczu, kału oraz zaburzeniami funkcji seksualnych.
Celem leczenia chirurgicznego jest operacyjne odciążenie uciskanych struktur. W zależności od lokalizacji oraz konkretnego typu mechanizmu ucisku dobierana jest technika operacyjna. W miarę możliwości, ale mając na uwadze skuteczność wykonanego zabiegu dobiera się procedury stosunkowo małoinwazyjne. W uzasadnionych przypadkach zabieg odciążenia może być łączony ze stabilizacją sąsiadujących ze sobą kręgów.
Przy występowaniu wskazań i przy średnio nasilonych objawach można rozważyć małoinwazyjną procedurę polegającą na umieszczeniu sztywnych implantów w przestrzeni pomiędzy wyrostkami kolczystymi kręgosłupa.
Najczęściej przyczyną stenozy kanału kręgowego są, postępujące z wiekiem, zmiany zwyrodnieniowo – wytwórcze. Jest to tzw. postać wtórna stenozy. Na powierzchniach kostnych dochodzi do narastania tkanki co powoduje zmniejszenie przestrzeni, która do tej pory była wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym.
Do innych przyczyn stenozy kanału kręgowego zaliczamy również:
- degenerację dysków międzykręgowych przebiegającą z ich “wpukleniem się” w obszar kanału kręgowego
- zmiany zwyrodnieniowe stawów międzywyrostkowych kręgów
- osteofity
- urazy kręgosłupa
- pofałdowanie tzw. więzadła żółtego
- przerost torebki stawowej
- guzy.
Postać pierwotna stenozy wynika z wrodzonej anomalii struktur kostnych kręgosłupa, które powodują zwężenie kanału kręgowego.
Ucisk na struktury nerwowe w przebiegu stenozy może powodować różne dolegliwości. Ich rodzaj i nasilenie będą przede wszystkim zależały od umiejscowienia zwężenia oraz rozległości zwężenia.
Do najczęściej występujących objawów choroby należy zaliczyć:
- ból okolicy lędźwiowej
- ból promieniujący do kończyny lub do kończyn
- tzw. chromanie neurologiczne, które objawia się silnym bólem kończyny po przejściu określonego dystansu (przy czym często objawy ustępują szybko po chwili odpoczynku).
Zazwyczaj choroba dotyczy osób po 50 roku życia. Objawy występujące u osób młodszych często wskazują na wrodzoną, pierwotną postać schorzenia.
W zależności od nasilenia dolegliwości, przebiegu klinicznego oraz umiejscowienia stenozy dobierany jest indywidualny sposób leczenia.
W dużej liczbie przypadków, przy niskim poziomie dolegliwości, preferowane jest leczenie zachowawcze czyli nieoperacyjne. W głównej mierze polega ono na zastosowaniu odpowiedniej farmakoterapii w połączeniu z rehabilitacją.
W przypadku braku odpowiedniego rezultatu leczenia zachowawczego lub przy postępujących objawach neurologicznych zaleca się leczenie operacyjne.
Bezwzględnymi wskazaniami do zabiegu operacyjnego są występujące lub nasilające się objawy neurologiczne, w tym tzw. “zespół ogona końskiego” objawiający się zaburzeniami oddawania moczu, kału oraz zaburzeniami funkcji seksualnych.
Celem leczenia chirurgicznego jest operacyjne odciążenie uciskanych struktur. W zależności od lokalizacji oraz konkretnego typu mechanizmu ucisku dobierana jest technika operacyjna. W miarę możliwości, ale mając na uwadze skuteczność wykonanego zabiegu dobiera się procedury stosunkowo małoinwazyjne. W uzasadnionych przypadkach zabieg odciążenia może być łączony ze stabilizacją sąsiadujących ze sobą kręgów.
Przy występowaniu wskazań i przy średnio nasilonych objawach można rozważyć małoinwazyjną procedurę polegającą na umieszczeniu sztywnych implantów w przestrzeni pomiędzy wyrostkami kolczystymi kręgosłupa.
Nasi specjaliści leczący to schorzenie
-
lek. Łukasz Antolak
WięcejSpecjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz chirurgicznym schorzeń i urazów kręgosłupa, takich jak dyskopatie, przepukliny dyskowe, zmiany zwyrodnieniowe, kręgozmyki, kręgoszczeliny, osteoporotyczne i urazowe złamania kręgów, deformacje u dzieci i dorosłych – skoliozy, choroba Scheuermanna. W swojej praktyce w szerokim zakresie wykorzystuje nowoczesne metody zachowawczego, małoinwazyjnego oraz chirurgicznego leczenia kręgosłupa.
-
lek. Andrzej Śliwka
więcejSpecjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz chirurgicznym schorzeń i urazów kręgosłupa, takich jak dyskopatie, przepukliny dyskowe, zmiany zwyrodnieniowe, kręgozmyki, kręgoszczeliny, osteoporotyczne i urazowe złamania kręgów, deformacje u dzieci i dorosłych – skoliozy, choroba Scheuermanna.
-
lek. Rafał Wiśniewski
więcejSpecjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz chirurgicznym schorzeń i urazów kręgosłupa. W swojej praktyce w szerokim zakresie wykorzystuje nowoczesne metody małoinwazyjnego leczenia bólu pleców i stawów obwodowych takie jak termolezje, kriolezje, blokady sterydowe oraz chirurgicznego leczenia kręgosłupa. Współpracuje z licznymi ośrodkami medycznymi zajmującymi się diagnostyką i leczeniem schorzeń kręgosłupa.
Doświadczenie zawodowe zdobywał w renomowanych ośrodkach w Polsce i za granicą na kursach i szkoleniach. -
lek. Artur Balasa
więcejJestem specjalistą w dziedzinie neurochirurgii i moją misją jest pomaganie pacjentom operacyjnie.
Od wiele lat pracuję w Klinice Neurochirurgii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego WUM przy ul. Banacha 1A w Warszawie, gdzie pełnię funkcję starszego asystenta. To wyjątkowe miejsce, które jest jednym z najważniejszych ośrodków neurochirurgicznych w naszym kraju.
Odczuwasz ból pleców lub kręgosłupa? Nie wiesz co Ci dolega? Zadzwoń i porozmawiaj z konsultantką medyczną.
Zadzwoń 22 150 20 99
Weronika Borys
konsultantka medyczna